بهمن جلالی
بهمن جلالی در سال 1323 در خانواده‌ای فرهنگی در تهران زاده شد. ریشه‌های ژرف خانوادگی او در ادبیات و هنر موجب شد که از دوران کودکی با هنر و ادبیات کلاسیک و مدرن ایران خو گرفته و ببالد. در کنار این علاقه‌مندی‌های ادبی و هنری، او تحصیلات دانشگاهی خود را در سال‌های ابتدایی دهۀ چهل خورشیدی در دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی تهران به پایان رساند. در این دوران رشتۀ عکاسی به عنوان یک رشتۀ مستقل در دانشگاه تأسیس نشده بود، اما جلالی عکاسی را آغاز کرده و آموزش‌های تخصصی را با رفتن به لندن و زیر نظر جان ویکرز ادامه داد. جلالی در همان سال‌های پیش از انقلاب نیز فعالیت عکاسی را به صورت حرفه‌ای و مجدانه پیگیر بود و برای تعدادی از مجلات آن دوران عکاسی می‌کرد به علاوه در بعضی گالری‌های تهران در دهۀ پنجاه نیز در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی شرکت کرد. اما حضور حرفه‌ای او در عرصۀ عکس به دوران انقلاب ایران بازمی‌گردد که با حضور در صحنه‌های انقلاب عکس‌های منحصربه‌فردی را ثبت نمود که مجموعۀ انقلاب او را شامل می‌شود و بعضی از عکس‌های این دوران وی در تعدادی از نمایشگاه‌ها به نمایش درآمده‌اند.
او از بیشتر صحنه‌های انقلاب از هر آنچه که مرکزیت انقلاب را داشته و هر آنچه که گاه حاشیه قلمداد می‌شود عکاسی کرده و ثبت این استنادات با گذر زمان هم با حفظ ویژگی مستند بودن و هم با طی روند هنری‌شدگی به عنوان عکس هنری-مستند محسوب می‌شوند. در سال‌های پس از انقلاب و در طول دوران جنگ ایران-عراق، جلالی به جبهه‌ها رفته و این دوران هشت ساله و دشوار را نیز عکاسی می‌کند که این عکس‌ها نیز مانند عکس‌های انقلاب جنبه‌های استنادی و هنری بسیار مهمی دارند. در سال‌های پس از جنگ، جلالی به جز فعالیت همواره و همیشگی خود در عکاسی دو نسل از عکاسان را در دانشگاه پرورش داد که این شاگردان اکنون خود اساتید مبرز عکاسی در دانشگاه‌های کشور هستند. مجموعۀ گل‌های بهمن جلالی، عکس‌های قاجاری و بوشهر از دیگر مجموعه‌های مشهور این عکاس برجسته هستند که در حراجی‌های بین‌المللی و ایرانی حضور داشته و به نمایش درآمده‌اند.
سهراب احمدی
