علی شیرازی
علی شیرازی زادۀ 1339 در شیراز است. او درجۀ ممتاز خوشنویسی خود را از استاد امیرخانی دریافت کرده و از دوران نوجوانی در زمینۀ خطوط گوناگون ایرانی به ویژه نستعلیق مشق نموده و آثار تأثیرگذاری آفریده است. شیرازی در زمینۀ خط با عبور از معنای ظاهری و بافت کلام به سوی ایجاد بافت نوینی برای کلام حرکت کرده و از سوی دیگر با ترکیب‌بندی‌های بدیع و گاه با قرار دادن تقابل‌های رنگی در عرصۀ بیان به سوی ایجاد نوعی بافت چندمعنا در اثر پیش می‌رود. اگرچه نگرش شیرازی در زمینۀ فرم در برجسته‌سازی و بازی‌های فرمی در نوع خود بی‌سابقه بوده اما بیشترین تأکید خودِ نقاش برون جستن از فرم و یا به کار گرفتن تمام امکانات فرمی در ایجاد نوعی معنای نوین برای خط است. شیرازی در کارنامۀ هنری خود بیش از 19 نمایشگاه انفرادی در گالری‌های مهم ایران و خارج از کشور را داشته و آثار او در مهم‌ترین موزه‌های جهان نگه‌داری می‌شود: آثاری که گویی نمایندگان فرهنگی خط فارسی بوده و برآمده از سنت اصیل، دیرین‌سال و کهن نوشتار و برجسته‌سازی فرم نوشتار هستند. در این زمینه تلاش‌های ماندگار علی شیرازی اثبات نمود که خط امکانات بسیار وسیعی داشته و در هنر معاصر جهان می‌تواند راه‌های نرفتۀ بسیاری را هموار نموده و بپیماید. بسیاری از آثار شیرازی که برگرفته از کتب مقدسه، اشعار کهن ادب پارسی و روایت‌های بزرگان دینی است توانایی تولید معانی مختلف و رفتن به نوعی چندصدایی در جهانی تهی از معنا را پدید می‌آورد. بنابراین وجه اجتماعی خوشنویسی نیز از بیان شخصی به سوی بیان اجتماعی رفته و قابلیت گفت‌وگوی خطوط شرقی با فرهنگی جهانی را فراهم می‌نماید.
سهراب احمدی
