حسینعلی ذابحی

حسینعلی ذابحی نقاش معاصر متولد 1324 در تهران است. او آموزش نقاشی را در هنرستان هنرهای زیبای تهران زیر نظر محمد ابراهیم جعفری گذراند و سپس برای ادامۀ تحصیل عازم پاریس شد. وی در سال 1354 کارشناسی ارشد نقاشی خود را از دانشکده هنرهای زیبای پاریس (بوزار) دریافت کرد و در مراجعت به ایران به تدریس در هنرستان پسران و دانش‌سرای هنر پرداخت همچنین از سال 1367 به تدریس نقاشی در دانشگاه هنر تهران، دانشگاه سوره، دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد مشغول است.

 ذابحی در طول پنج دهه فعالیت حرفه‌ای خود در آثارش به صورت کلی به سبک‌های اکسپرسیونیستی، انتزاعی و گاهاً سورئالیستی گرایش داشته است. او به کرات از رنگ سیاه در آثارش استفاده می‌کند و پژوهشی نیز بر این رنگ و ویژگی‌هایش انجام داده است. مجموعه آثار ذابحی از حیث مضمون و دوران تاریخی تأثیرگذار بر هنرمند به هفت دوره به شرح زیر تقسیم می‌شود: دورۀ پاریس  (۱۳۵۶ – ۱۳۵۰)، دورۀ انقلاب (۱۳۶۲- ۱۳۵۹)، دورۀ جنگ (۱۳۶۲-۱۳۶۸)، دورۀ انتزاعی (۱۳۶۲)، دورۀ عرفان (۱۳۶۴-۱۳۶۸)، دورۀ سیاه (۱۳۶۹-۱۳۸۰) و دورۀ پرتره (1380 تا کنون).