مغاک، هست نا هست
«مغاک» عنوان دومین نمایشگاه انفرادی آثار افروز هوشنگ در گالری مژده است.
«جست‌و‌جویی با حاصلی خوش‌رنگ»
افروز هوشنگ راه درازِ نقاشی-خط را به نوعی دیگر پیموده است، اما از همان جایی آغاز کرده است که دیگران هم همان آغاز را تجربه کرده‌اند: سود بردن از آزادسازی مدرنیسم برای دوباره دیدن صنعت و هنری بسیار دیده شده که در دستانِ هنرمندان بزرگ گذشته نهایتِ رمق و امکان درونی و ذاتی‌اش حاصلی عالی و شگفت‌انگیز داد و انگار منتظر مانده بود تا دستی تازه باز بجنباندش و به اهتزازش درآورد. موج تازه، هم صورتی تند و چالشگر و برهم‌زننده، و هم صورتی ملایم و مفتون را تصویر کرد و در هر کدام، نمونه‌های جلیل و زنده‌ای را به نمایش درآورد ...که هنوز هم دارد در ادامه، آزمونی کم‌خطا را می‌آزماید.
بازنگری مسیر کار افروز هوشنگ، مروری‌است بر این تاریخچه:
از ملایم و محتاط و حرمت‌گذار، تا ساده و خلاصه‌کننده و به انتزاع نزدیک‌شونده. انگار باید طول می‌کشید تا از ورای ظاهر تثبیت‌شده و محتشمِ خوش‌نویسیِ سنتی، به عنصری عمیق‌تر و خالص‌تر و پنهان‌مانده‌تر برسد و لطف و لطافت این قالب سیال را بیابد و بربکشد. آخرین کارهای نمایشگاه اخیرش گواهِ جستجویی تازه است در این زمینه‌ی کهن و نه چندان تازه؛ جستجویی با حاصلی خوش‌رنگ و دلپذیر که مرا که گمان می‌کردم تجربه‌ی نقاشی-خط دیگر به انتهای کارآیی و باززایی‌اش رسیده است، چشم به راهِ کارهای بیشتر و هنرمندانِ نامکشوف تازه‌ی دیگر نگاه می‌دارد.
آیدین آغداشلو / دی‌ماه 1397
