مدار آشفته
نمایشگاه نریمان گرانمایه با نام مدارِ آشفته در دی ماه 1399 با ده اثر روی بوم و تکنیک ترکیب مواد برگزار شد. بیانیۀ نمایشگاه ارتباط با مفهوم دیگری و حضور او در زندگی امروز داشت. حضوری که هر چند موازی با ماست (من) اما گاه این حضور موجب آشفتگی شده و خط‌هایی را در هم و متقاطع ایجاد می‌کند، زیرا ادراک به نقطه‌ای مشترک منتج نشده و ادراکات از یکدیگر می‌گذرند. طیف‌های رنگی به کار رفته در نمایشگاه گرانمایه، امتزاجی از رنگ‌های گرمی چون قرمز، نارنجی و زرد و همچنین رنگ‌های سرد تا رنگ سیاه بوده است. این نمایشگاه همان‌گونه که از نامش برمی‌آید ترکیبی از کلاف‌های درهم پیچیده بوده و شاید این پیچیدگی‌ها مبین آشفتگی زندگی معاصر نیز باشد. گفتنی است ترکیبِ فرم‌ها، ایجاد بافتی انتزاعی و تشکلِ کلی قطعه‌وار و زیبایی‌شناسانه از اصلی‌ترین ویژگی‌های صوری آثار نریمان گرانمایه به ویژه در مجموعۀ مدارِ آشفته است. (سهراب احمدی)
ما توسط دیگری دیده شده و او را می بینیم، او را درک می‌کنیم و او نیز تلاش در درک ما دارد، بنابراین دیگری هستی ماست و با دیگری بودن سرشت و هستی سوژۀ زمان‌مند و مکان‌مند را تشکیل می‌دهد. اما هر یک از ما به واسطۀ زیسته‌های خود درک و دریافت متفاوتی از بیرون و دیگری دارد و همین دریافت‌ها در پیوند ما با یکدیگر گاه سبب می‌شود معنا و شناخت به تعلیق درآید و این تعلیق خود زمینه ساز بروز افتراق و رخنه در مدارهای پیوستۀ ما می‌شود. این گسست سبب تعلیق شناخت و ارتباط با دیگری و حتی گسست از او و ایجاد مدارهایی آشفته می‌شود.
