مجموعه من زمینم، تو درخت
یکی از بارزترینِ خصایصِ طبیعت را می‌توان تغییر، تداوم و صیرورت دانست که این عوامل هر لحظه زیر پوستِ طبیعت و به تَبَع آن انسان در جریان بوده و نشان می‌دهند که انسان و طبیعت از هم نمی‌گسلند و همواره در حال ادراک و دریافت یک‌دیگرند. بدین ترتیب آدمی نه تنها با طبیعت در پیوند است که در طبیعت نیز زندگی کرده و به صورت مدام در حال تبدیل دو گانۀ فرهنگ و طبیعت به یکدیگر است. در این مجموعه، تنیدگیِ لایه‌های رنگی، همان حضور در طبیعت، اندیشیدن به آن و زیستن در بطن این جهان همواره در تغییر است و استفاده از رنگ‌ها شبیه نوعی بُردار ترسیم شده بین طبیعت و فرهنگ است که دم به دم با فاعلیت انسان به یکدیگر تبدیل می‌شوند.
