مجموعه اسب ها
از جمله مهم‌ترین مجموعه‌های حسین محجوبی، مجموعۀ اسب‌هاست. این مجموعه با سه زیر عنوانِ اسب‌ها و درختان، حرکتِ اسب‌ها و دنیایِ محجوبی برای علاقه‌مندان به هنر شناخته می‌شود. اصلی‌ترین پرداخت هنرمند در این سه مجموعه بر اساس اسب و ارتباط آن با طبیعت است. هنرمند با استفاده از حرکات مختلف و متفاوت اسب، زمان را به پرسش و چالش کشیده و نشان می‌دهد چگونه از ورای تصویر می‌توان به ادراک و دریافتی از زمان رسید که متفاوت از ادراک زمانِ خطی و یا ادراکِ زمان در زبان‌ِ کلامی است. هنر محجوبی آن است که با استفاده از چند عنصر ساده و بی‌پیرایه از طبیعت چون گیاهان، درختان و اسب موجب ایجاد چندمعنایی می‌شود: هنگامی که از معنا سخن می‌گوئیم، مقصود آن است که یک موقعیت، یک ابژه یا فرم در حال ترسیم یک مسیر برای عبور هستند. در حقیقت این ترکیب‌بندی‌های خلاقانه، خطوط نرم و رنگ‌های ترکیبی و لطیف برای عبور دادن ما از مسیر معنایی زمان هستند و دلیل این موضوع نیز آن است که با عبور از مسیر معنایی هر کس با توجه به کدهای فرهنگی، اجتماعی و تنانۀ خود به خوانشی ویژه و متفاوت از زمان برسد. به این ترتیب محجوبی پیش از آنکه معنایی را به صورت رئال به تصویر بکشد، قصد ترسیم مسیری معنایی را دارد. گفتنی است اسب در بسیاری از داستان‌های ادبی ایران و خطه‌ای که محجوبی به آن تعلق دارد یعنی گیلان بارها و معانی متفاوتی دارد و محجوبی بعضی از این کدهای ادبی، جغرافیایی و هنری خطۀ خود را نیز به ما نشان می‌دهد و از این روست که دنیای اسب‌های محجوبی دنیایی شگرف و دارای سویه‌های مختلف معنایی است.
سهراب احمدی
