مجموعه صورتک
در مجموعۀ صورتک‌ها که شاخصۀ آن بهره‌گیری از کاغذ و مقوا برای ایجاد حجم در فرم و شکل است، سوژه یا محتوا بر اصل دگردیسی تکیه دارد. صورتک‌ها در آثار سحابی همچون عکس‌های پرسنلی و فوری هستند که زمان در آن‌ها متوقف شده است. او در این‌باره می‌گوید: «ذهنیت این بود که حتی در آن چهار عکس مشابه هم، تنها یک اتفاق نمی‌افتد. بلکه عبور زمان از خلال آن‌ها اشاره‌ای پر رنگ یافته است و این یعنی هم زمان و هم انسان، قابلیت متغیر را دنبال می‌کند.»
سهراب احمدی
